دوست عزیزی که اسمش هم اسم یه گل خیلی خوشبو و مقدسه برام کامنت گذاشته که اتفاقی وبلاگ منو پیدا کرده و شروع کرده به خوندن پست های من که دیده زمان گذشته .. ازم پرسیده ایا من خودم کامنت های پست ها رو بستم؟ پاسخم مثبته ، بله خودم این کارو کردم و گفته که نوشته هام حس خوبی بهش میده و صرفا خواسته اعلام حضور کنه .‌ دوست عزیز اول ممنونم ازت که وقت گذاشتی و بهم کامنت دادی و متاسفم بابت بسته بودن کامنت ها . اینکه نوشته هام بهت حس خوبی دادن خوشحالم میکنه و امیدوارم در آینده هم بتونم خوب بنویسم گرچه این روزا ها از غم بیشتر حرف میزنم . بازم معذرت میخوام . از اینکه بهم محبت داری و گفتی جز اون دسته از وبلاگ هایی میشم که میخونیشون خیلی خوشحالم و البته بازم سپاسگزار :)))