برای بشر که موجودی ترسناک است.

از شما می خواهم به کانال دیده بان زنان بروید  این لینک و این پست را بخوانید . مهم است . راستش همه ی شما میدانید بغض چیست درست است؟ من بغض کردم وقتی به این قسمت از متن رسیدم :

🔻من کاپیتالیزم هستم. در حالی که هر ساله بیست میلیون کودک در جهان از گرسنگی جانِ خود را از دست می‌دهند، شما برای آب کردن چربی‌های ناشی از پرخوری‌تان بر روی دستگاه‌‌های "ترِدمیل" عرق می‌ریزید. من نارضایتی شما از بدنتان هستم.

🔻من کاپیتالیزم هستم. در دنیا ششصد میلیون انسانِ چاقِ ناشی از پرخوری و یک میلیارد و چهارصد میلیون گرسنه وجود دارد و یک کشاورزِ صاحبِ مرزعه‌ی قهوه برای خریدِ یک فنجان قهوه‌ی "استارباکس" می‌باید درآمدِ سه روزش را صرف کند!

میدانید بعد از خواندن این متن فاجعه ای که دارد در دنیا رخ میدهد را واقعا درک کرده ام و الان هراسانم برای خودمان یعنی چه؟ *گاهی وقتا به یاد قسمتی از درس زمین شناسی سال چهارم که درمورد تحولات گذشته بود می افتم وقتی پاراگراف های اخر  درس نوشته بود : هیچ گاه موجودی تا به این حد توازن طبیعی را در سیار زمین به هم نزده بود .از این جمله میترسم بیش از هر چیز دیگری . بشر موجود خطرناکی است . خطرناک .

*رجوع شود به: زمین شناسی سال چهارم . درس هشتم تحولات گذشته پاراگراف آخر صفحه 106عکس بالا برشی از منبع ذکر شده می باشد .

بیست بهار را دیدم .

درست مثل روزی که از او پرسیدم "تولدم چه وقتیه؟" در جواب به من گفت وقت گل نی . و من از فرط خوشحالی با خودم میگفتم اردیبهشت وقت شکوفه دادن گل های نی ـه . درست مثل شادی آن روز,  من بعد فهمیدن اینکه نی گل ندارد و اصلا گل نمی دهد به اندازه همان شادی ناراحت شدم . و حالا امروز به وقت  همان رویش گل نی من نوزده ساله شدم . از من می پرسید تبریکی در خود روز بیست و هشتم دریافت کرده ام ؟ می گویم نه . میپرسید حالت خوب است؟ میگوید نه حال جسمم خوب است و نه روح .اما همین الان که یادم افتاد منی که ماه قمری صفر به دنیا امده ام , قطعا اینکه تولدم در دومین روز ماه مبارک و پر برکت رمضان بیفتد برایم با ارزش است . البته بگذارید از هیجده سالگی که تا چند ساعت دیگر تمام میشود نگویم . فقط تا اینجای داستان بدانید که دربین احوالات بدش حال خوب هم بود :)

* در رابطه با عنوان , درست است که نوزده ساله شده ام اما اگر خود بهاری که به دنیا آمده ام را حساب کنید میشود بیستمین بهاری که من دیدم  ^_^

دو دل (!)

پیرو این پست الی باید بگم همین الانم دچار دودلی هستم . اصلن از جایی که یادم میاد این دو دلی تو وجودم بوده . وقتایی که بین انتخاب خودم و دیگران دو دل بودم و نظر دیگران رو مقدم بر نظر خودم می دونستم برای اینکه ازم راضی باشن , شاید دودلی از اونجا سررشته گرفته . شاید از جایی که همین الانم بین انتخاب مادرم و خودم موندم . و خب باید بگم حسش مزخرفه امیدوارم هیچ وقت به طور کامل درک نکنید چون درک کردن عمیق این حس از تجربه کردنش میاد .

رها چو گلبرگ در هوای بهار

*میگفت عشق اهل در بند کشیدن نیست . بزار رها باشه . رها بشه . رهای رها .

من موندم و حرفی که گفت , من اهلش نبودم , هیچ وقت اهل عشق نبودم با این که ازش حرف میزنم ولی اهلش نبودم. با این که مثل یه عاشق مینویسم اما اهلش نبودم . نگاش کردم گفتم : میدونی اهلش نیستم ؟ میدونی و داری نصیحت میکنی؟ پند میدی ؟ ریز خندید و گفت : اهلش نیستی ولی جوری مینویسی که انگار عشق از تو زاده شده . نگرد دنبالش که بسازی یدونه رو اونم با چه سختی! صبر کن براش به وقتش و ارام پیش برو . خودت رو بساز عشق سر و کلش پیدا میشه . خودت رو بساز که عشق خودش میاد . خودت رو واسه خودت بساز! نه واسه عشق! اینجوری حتی پس از اینکه عشق با شکست رو به شد تو خودتو داری! اما اگه بعد ساختن عشق شروع کنی که خودت طبق عشقی که ساختی بسازی بعد تموم شدن عشق خودتم تموم میشی دختر . خودت رو طبق چیزی که " خودت " دوس داری بساز . اما یادت باشه  بی پروا باش . عشق اهل در بند کشیدن نیست دختر ..

اِری خوشگل آپا بیون ^_^

میگفت به اتفاق هایی که هنوز معلوم نیست تو آینده قراره رخ بده یا نه فکر نکن , اینجوری بیشتر ذهنت درگیر میشه . بزار وقتش که رسید اون موقع فکرکن بهش و تصمیم بگیر. فکر کردن به موضوعی که که معلوم نیست اتفاق می افته یا نه فقط الانتو ازت میگیره . درگیرش نشو و بزار تو زمان آینده بمونه . نرو دنبالش . بزار اون خودش بیاد . و مطمئن باش بهترین تصمیم رو میگیری . منم مطمئنم بهت و به تو ایمان دارم  :)

* اِری اسمیه که بهم داده شده :) از کلمه love  میاد . مخففش میشه L . به زبون اونا که L رو اِر تلفظ میکنن به صورت غلیـــظ (!) یه جورایی به جای الی که از همون L :| میاد میگن اِری :)) واو چقدر فلسفه ش طولانی شد ^_^ آپا رو هم میدونید دیگه یعنی بابا :دی

* تولدتم پیشاپیش مبارک :))

سخته . سخته

برای عطر گل های نرگس ..

خواستم بگم دلم تنگ شده برای دو سال قبل که برای اولین بار اومدیم جمکران , برای وقتی که تو مسجد هی میچرخیدم هی دعا میکردم و نگاه میکردم به ادما برای وقتی که ذوق کرده بودم از دیدنت و به وقت همین الان حتی که چشام مثل هوای الان خیسه . به وقت حال خوش اون شب دلم برات تنگ شده . به وقت یکی شدن دعای من فقیر و مادر عزیزم به وقت حال خوب دعاش دلم برات تنگ شده. به وقت آرزوی قشنگ به وقت امید قشنگم . یادته؟ مامان گفت ان شاءالله سال دیگه موقع ثبت نام دانشگاه میای و تشکر میکنی این موقع ها . یادته چقدر خوشحال شدم چون مامانم بدون اینکه بهش بگم آرزوی صادقانه منو تو چشام خونده بود . به وقت گریه های من فقیر. به وقت الانم . به وقت دعای مامانم به وقت حیرانیم به خاطر اینکه اگه بر اساس گناهکار بودن به آدما پاداش میدادن من باید کل دنیا رو بهم میدادن . میشه کمک کنی؟ میشه فقط برای آدمای خوب نباشی؟ برای بدا هم باشی؟ ما بدا هیچکسو نداریم . حسودی میکنیم به خوبا مثل بچه ای که میبینه یه بچه ی دیگه یکی رو داره  که غذا براش بخره و خودش هیچکسو نداره . کمکم کن . دستمو بگیر چون تو دست منو محکم نگه میداری. نگاهم به دست پر از خیر و برکت توئه آقای خوبی ها :)

آیم ساری ~_~

اووف چرا هر وقت مینویسم کلی غلط تایپی دارم (؟) لعنتی ..

به بزرگواری خودتون پستای پر از غلط منو ببخشید :)

پ.ن : خدای من O_O همین الانم غلط داشتم و "ر" بزرگواری رو ننوشته بودم T_T

خرافاتی نبودم که -_-

نوشتم یه بار دستم خورد حذف شد . بازم نوشتم کامپیوتر خاموش شد دوباره نوشتم ذخیره کردم اما الان نیستش . ببینم نکنه حرفم  اشتباه بوده؟ به من امید نداری؟ نداری؟ دلخوری؟ عصبانی هستی؟ امروز چرا هوای اسمون اینقدر گرفته بود؟ به فاصله چند ثانیه جوابم رو گرفتم . چون من به خودم امید ندارم بهم نا امیدی؟ یعنی حسی که آدما به خودشون دارن رو تو همم نسبت به اونا داری؟ یعنی یکی اگه از خودش خوشش نیاد تو هم از اون خوشت نمیاد؟ خب اینجوری که میشیم مثل هم! باید فرق باش بین من و تو! من بدم تو خوبی! مثل من نباش . بدم میاد وقتی یکی میگه ادما خیلی ازت تاثیر مگیرن . من خوب نیستم دوس ندارم اونا هم مثل من بشن . مثل من نباش . چون با منی مثل من نباش. من می خوام شبیه تو باشم فقط اندازه یه اتم نوترون . یه ذره فقط .. دوست دارم . مثل من با خودم برخورد نکن. بهم امید داشته باش چون امیدوار باشی بهم به خودمم امیدوار میشم . دوست دارم .

کار از تاسف گذشته ..

نهایت تاسف و ناراحتی رو برای کشوری که مهمترین دغدغه ی الانش تلگرام ـه دارم . متاسفم برای سران کشورم , کسایی که نمیبینن خونشون : کشورمون " ویران شده و فقط تمام حواسشون به ترک خونه ی همسایه س و با خودشون میگن مهم نیس که خونمون ویرانه ببین خونه همسایه هم ترک داره . خودمون رو گول نزنیم .

* بیشتر از هر وقت دیگه ای دارم فکر میکنم. به همه چیز به این موضوع که وقتی توان تغییر نیس ترک کن و برو , برو , برو دختر .

"مگر زمین خدا وسیع نبود تا در آن مهاجرت کنید. " قسمتی از آیه 97 سوره نساء