می دانید از اینکه دیگران از من استفاده ی ابزاری کنند بدم می آید از اینکه فقط وقتی با من کار داشته باشند میشوم عزیزم , جانم , بهترینم , بامرام ترین رفیق و بعد از آن تماما حرف هایشان را فراموش می کنند. می دانید آدم نمی تواند مثل کامپیوتر باشد و بعد از دیلیت کردن مطمئن باشد که دیگر فایل حذف شده باز نخواهد گشت و البته امروزه دیگر نباید به فایل های حذف شده هم اطمینان کرد که میشود با ترفند های مختلف برگردانده شوند. دارم فکر میکنم و میبینم من نمی توانم این ادم ها را از زندگی حذف کنم و بعد فراموش کنم. زندگی من آپشن های اندکی دارد که تعدادشان خیلی انگشت شمار هست یعنی خیلی ها!
دارم فکر میکنم به کارهایی که باید انجام دهم و به برنامه هایی که باید به انجام برسانم و باید این یک سال باقیمانده را بچسبم که دیگر نایی ندارم برای گله کردن از خودم و از زندگی ..
