چرت

بهش گفتم که چرت مینویسم. خیلی چرت. اصلا نوشتن کار من نیست. حتی واسه دلخوشی.‌واسه رفع دلتنگی. واسه غر زدن سرخودم. نگام کرد و گفت:" آره . چرت مینویسی. خیلی چرت. چرت هم میگی خیلی چرت. خودت هم که چرتی. دیگه چرت اندر چرت." نگاش کردم . با بهت؟! نه. نگاش کردم. بهم گفت:" تو میدونی من مثل بقیه نیستم که بیام بهت بگم نه دختر تو خوب مینویسی. نه تو کارت خوبه! نه.. خیلی بد مینویسی. چرت مینویسی. چرت و پرت مینویسی. چون خودت مینویسی چرته. چون از خودت مینویسی چرته." از اون نیمچه لبخندهای گوشه لبی زدم و گفتم :"آره. چرت مینویسم."