وقتی صدای نوشته ها بلند می شود

مینویسم شاید برای ربع قرن باقیمانده ..

وقتی صدای نوشته ها بلند می شود

مینویسم شاید برای ربع قرن باقیمانده ..

سلام خوش آمدید

• آ ز ا د ی •

چهارشنبه, ۱۹ تیر ۱۳۹۸، ۱۲:۲۰ ب.ظ

درست مثل روزشماری که تا تمام شدن دنیا نصب کرده اند و مردم بعد از چند روز غم داری و سوگ فهمیده اند که کاری جز "زندگی کردن" ندارند ؛ نشسته ام و گذر روزها را می نگرم و زندگی میکنم ، منظورم این است که بعد از مدت ها دیشب در خانه ی مادربزرگه جمع مجردهای بدون شوهر را تشکیل دادیم و تا نصف شب به صرف آجیل صحبت میکردیم و از هر دری سخنی بود . به مامان به خاله و به "ر" و بقیه ی بچه ها نگاه کردم ؛ زندگی جریان داشت . به روزهایی که من نبودم و این جمع ها بر پا بود ، به شب نشینی های نصف شبی و بساط خورد و خوراک زن دایی "م" که برپا بود و من نبودم . به روزهایی که خانه مادربزرگه پر بود از بچه های قد و نیم قد و کارهای طاقت فرسایی که من از زیرشان در میرفتم . به همه چیز فکر کردم و دیدم این من اگر چند سال قبل از او میخواستند که انتخاب کند بدون یقین میگفت میرود ولی الان تردید دارد . به جریان زندگی که در اینجا جاری است و زیباست تردید دارد برای رفتن . 

دلم برای کل کل کردن با "پ" تنگ شده بود . برای اذیت کردن دو فاف خواهر هم همینطور ، حتی برای به آغوش کشیدن فاف کوچک و اینکه" بهم شکلات میدی ؟" و در پاسخ با لبخند بازوی کوچکش را جلو می اورد هم تنگ شده . حتی برای اینکه صبحی خودم را زدم به کوچه ی علی چپ و "پ" شاکی شد که دو لیوان را ندیدی و سرت را می اندازی پایین و میروی؟! و در جواب گفتم : اوه تو تمام راه های شیطان را از بری! هم تنگ شده بود . دلم حتی اندکی برای اینکه ننه جان مدام صدایم بزند و بگوید این را جمع کن ، ان را فلان کن و ان را بیسان هم تنگ شده بود. دلم برای خوابیدن کنار مامان به صورت اختصاصی ان هم در خانه ننه جان هم تنگ شده بود به شدت . دلم برای صبحانه های دسته جمعی با جیغ داد بچه ها و اینکه به فاف کوچک بگویم دیوانه تو نمی توانی این لیوان چای به این بزرگی را بخوری هم تنگ شده بود . اینکه من تمام مدت از اینها محروم بود شاید درست نباشد ، میدانید درست مثل یک زندانی که هم آب دارد و هم نان و هم جای خواب ، من همه را داشتم ولی آزادی چیز دیگری است . شاید غذای زندان و خانه شبیه هم باشند ولی حال و هوای خانه چیز دیگریست . حالا من ازادی مشروط به خودم داده ام برای مدتی و قرار است برگردم به کنج زندان تنهایی خودم و برای یک سال دیگر بخزم .

▪ بله بنفش جان حالم خوب است و هستم . باید مشکل از بیان باشد چون چند مدتی با نت رایتل اصلا باز نمیشد . در حال گذراندن تعطیلات در سواحل سوزان شهرمان هستم :)) و خب فعلا کار دیگه ای برای انجام دادن ندارم .

  • Rahena .

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
وقتی صدای نوشته ها بلند می شود

یکی درد و یکی درمان پسندد
یک وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد


Telegram : @rahena1 *

بایگانی