وقتی غم سراغم می اید وقتی ناراحت میشوم وقتی عصبانی میشوم میروم سراغ خوراکی ها سراغ غذا ها و تا می توانم می خورم .. تا خرخره می خورم انقدر می خورم که راه بغض ها و غم هایم را با غذا بپوشانم انقدر می خورم تا غضه هایم در گلویم گم بشوند و بروند پایین , این غصه ها هر روز میشوند چربی شکم چربی پهلو چربی بازو چربی هزار کوفت و زهرمار دیگر و کسی هیچ وقت این را نمی فهمد من غصه هایم را قورت دادم و این غصه ها هستند این غم ها هستند که در من نفوذ کرده اند و من چاق نیستم از سر خوشی اینقدر چاق نشده ام از سر دلخوشی چاق نشده ام .. بعد تو می ایی و از فلان لباس حرف میزنی که باید با کفش هایت ست کنی و از اینکه یک سانت به دور کمرت اضافه شده و دو هفته رژیم سوپ نمی دانم چی گرفته ای ..از هزار تا کوفت و زهر مار حرف میزنی که من یک لحظه حتی فکر نکردم به این که سایز لباسم چند است یا چند سایز اضافه کرده ام .. گاهی وقت ها فکر میکنم مرده ای هستم در لباس دختری ..
- ۶ نظر
- ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۰۰:۳۲
