به زلف تو ای یارا که من از عشق جز تو چیزی نمی خواهم ..

یادت می آید قبل تر ها تو را احمقی خوانده بودم که سرش مدام در کتاب و درس بوده و نمی فهمد عشق چیست؟ یادت می آید بازوانم را محکم گرفتی طوری که اثر انگشت هایت روی آن ها معلوم بود ,یادت می آید بلافاصه بلند شدی و در چشم هایم زل زدی و گفتی:" من عشق را در نگاهای یواشکی تو در تظاهر کردن به ندیدن من , در لحظه هایی که دستانت می لرزید وقتی که من را میدیدی,  زمانی که سرت را پایین میگرفتی , وقتی تمام سعیت را کردی در چشم هایم زل بزنی و نتوانستی , وقتی جلوی چشم های من افتادی , وقتی از کنار من رد شدی و .. من عشق را در این ها میدیدم و واقعا برایت کافی نیست؟ یا باز هم از احساسات مخفیانه ام در شب های رویایی شهریور بگویم؟تو از عشق چه میدانی؟ تو هیچ وقت نفهمیدی من در آخرین روزهای مرداد به تو فکر میکردم زمانی قبل از گم شدن تو در تاریکی , وقتی که چشم هایمان به هم در یک نقطه در یک سو برخورد کرد. تو از حس های پنهان چیزی میدانی اصلا چیزی میفهمی؟"